เรื่องที่๑๕

คนไทยกับออกกําลังกาย

เพื่อนญี่ปุ่นที่อยู่เมืองไทยบอกบ่อยว่าหลังจากมาอยู่เมืองไทยผมก็อ้วนขึ้นหรือนํ้าหนักเพิ่มขึ้น สาเหตุที่อ้วนก็เพราะกินอาหารมากเกินไปและขาดออกกําลังกายช่วงนี้ผมก็คิดว่าผมไม่ค่อยได้ออกกําลังกายเลย เพราะว่าไปไหนมาไหนโดยขี่มอเตอร์ไซค์ ระหว่างการทํางานผมก็นั่งอยู่แต่หน้าคอมพิวเตอร์เฉย ๆ

ดังนั้น ชีวีตประจําวันของผมจึงขาดการออกกําลังกาย ผมคิดว่าการออกกําลังกายมีความสําคัญมากต่อร่างกาย

คนที่ออกกําลังกายบ่อยๆได้เปรียบก่วาคนที่ไม่ค่อยได้ออกกําลังกาย ผมเชื่อว่ายิ่งออกกําลังกายสุขภาพก็ยิ่งดีขึ้นและที่สําคัญไม่ทัษให้ดูแก่เกินวัย

แต่ประเทศญี่ปุ่นกับประเทศไทยสภาพภูมิอากาศและภูมิประเทศไม่เหมือนกัน ที่เมืองไทยถ้าออกกําลังกายตอนกลางวันคนส่วนมากอาจจะทนร้อนไม่ไหว

ที่เมืองไทยออกกําลังกายได้แค่ตอนเช้ากับตอนเย็นเท่านั้นตอนนี้ผมอยู่ที่กรุงเทพฯ

ถ้าผมออกกําลังกายริมถนนผมคงต้องสูดอากาศพิษจนเต็มปอดแน่ๆเพราะว่ารถเยอะเหลือเกิน

ความจริงการเดินก็เป็นการออกกําลังกายอย่างหนึ่ง แต่เท่าที่ดูสภาพแวดล้อมในกรุงเทพฯ แล้ว

ผมคิดว่าไม่เหมาะที่จะเดินนาน ๆ บางที่ ผมก็ว่ายนํ้าที่คอนโดมิเนียม

วันเสาร์และวันอาทิตย์ผมอยากจะว่ายนํ้าตอนกลางวัน แต่ กลางวันแดดแรงมากผมกลัวว่าผิวจะดม ฉะนั้นผมจึงว่ายแค่ตอนเย็น

เท่าที่ผมดูคนที่อยู่กรุงเทพ ฯไม่ค่อยได้ออกกําลังกาย

ผมอยากทราบว่า คนกรุงเทพฯ จะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไรการออกกําลังกายช่วยให้เราหายเครียดได้

โดยเฉพาะคนต่างชาติ บางคนหาทางอกกําลังกายโดยการกินเหล้า

บางคนคุยกับเพื่อน บางคนหางานอดิเรกทํา ซึ่งแต่ละคนมีวิธีคลายเครียดที่ต่างกัน

แต่สําหรับผม ผมคิดว่าการออกกําลังกายน่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด แต่ถ้าอยู่ในกรุงเทพฯ ก็ไม่มีโอกาสที่จะได้ออกกําลังกายมากเท่าใดนัก

เทซึ

๗ ธันวาคม ๒๕๔๖